پا برهنه با قافله به نا معلوم می روم!
با پای کودکی ام!
عطر برگه ها!
مسحور سایه ی کوه
که می برد با خود رنگ نور را!
پولک پای مرغ!
کفش نو!
کیف نو!
و جهان هراسناک کهنه!
آه سوزناک سگ!
سال های سال است که به دنبال تو می دوم!
پروانه ی زرد!
و تو از شاخه ی روز به شاخه ی شب می پری
و هم چنان...
حسین پناهی
نظرات شما عزیزان: